آدیداس از سال 1949 به عنوان آدیداس شناخته می شود. آدیداس یک شرکت چند ملیتی آلمانی است که در Herzogenaurach آلمان مستقر است و کفش، پوشاک و لوازم جانبی را طراحی و تولید می کند. این برند بزرگترین تولید کننده لباس ورزشی در اروپا و دومین تولید کننده بزرگ در جهان پس از نایک است. فروش آدیداس در سال 2018 بالغ بر 21.915 میلیارد یورو بوده است. نام آدیداس (نوشته شده توسط شرکت "آدیداس") مخفف نام بنیانگذار آدولف ("آدی") داسلر است.
این شرکت توسط آدولف "آدی" داسلر تاسیس شد که پس از بازگشت از جنگ جهانی اول کفش های ورزشی را در لباسشویی مادرش در هرتزوگنوراخ تولید کرد. در سال 1924 برادر بزرگترش رودلف به عنوان Gebrüder Dassler Schuhfabrik به او ملحق شد.
این شرکت توسط آدولف "آدی" داسلر تاسیس شد که پس از بازگشت از جنگ جهانی اول کفش های ورزشی را در لباسشویی مادرش در هرتزوگنوراخ تولید کرد. داسلر در توسعه کفش های ویژه دویدن برای چندین رویداد ورزشی مشارکت داشت.به منظور ارتقاء کیفیت کفش های ورزشی نیز طراحی هایی کرد. داسلر دونده آمریکایی جسی اوونز را متقاعد کرد که از کفش های دست ساز خود در المپیک تابستانی 1936 استفاده کند. در سال 1949، پس از وقفه در روابط بین برادران، آدولف آدیداس را تأسیس کرد و رودولف پوما را تاسیس کرد، که رقیب تجاری آدیداس شد. آرم سه نوار، علامت تجاری آدیداس است و به عنوان بازاریابی در طراحی لباس و کفش این شرکت مورد استفاده قرار گرفت.
داسلر در توسعه کفش های دونده برای چندین رویداد ورزشی مشارکت داشت. پس از چهار مدال طلای اوونز، نام و شهرت کفش داسلر برای ورزشکاران و مربیان از سراسر جهان شناخته شد. این تجارت موفقیت آمیز بود و داسلرها قبل از جنگ جهانی دوم سالانه 200،000 جفت کفش می فروختند.
برادران داسلر در ماه مه 1933 به NSDAP پیوستند و همچنین به عضویت نیروهای ملی سوسیالیست در آمدند. علاوه بر این، از سال 1935 تا پایان جنگ، آدولف درجه سرپرستی ورزش را در جوانان هیتلر به عهده گرفت. در طول جنگ، این شرکت آخرین کارخانه کفش ورزشی کشور را اداره می کرد و عمدتا کفش های ورماخت را تأمین می کرد. در سال 1943، مجبور به توقف تولید شدند و از امکانات و نیروی انسانی این شرکت برای تولید سلاح های ضد تانک استفاده شد. از سال 1942 تا 1945 حداقل 9 کارگر در دو محل شرکت کار می کردند.
کارخانه داسلر که در جنگ جهانی دوم برای تولید سلاح های ضد تانک مورد استفاده قرار می گرفت، تقریباً در سال 1945 توسط نیروهای آمریکایی تخریب شد، اما وقتی همسر آدولف داسلر، آلمانی ها را متقاعد کرد که این شرکت و کارکنان آن فقط به تولید کفش های ورزش علاقه دارند، از این کار نجات یافتند. برادران در سال 1947، از هم جدا شدند. رودولف شرکت جدیدی به نام رودا تأسیس کرد- توسط رودولف داسلر، که بعداً به پوما تغییر نام داد.
پوما و آدیداس پس از جدایی وارد یک رقابت تلخ شدند. در واقع در شهر هرتسوگنوراچ بر سر این موضوع دچار اختلاف شد.حتی دو باشگاه فوتبال شهر به دلیل این جریان تقسیم شدند. این دو برادر هرگز آشتی نکردند و اگرچه اکنون در یک قبرستان دفن شده اند، اما تا آنجا که ممکن است از یکدیگر فاصله دارند.
در سال 1948، در اولین بازی فوتبال پس از جنگ جهانی دوم، چندین نفر از اعضای تیم ملی فوتبال آلمان غربی از کفش پوما استفاده کردند، از جمله هربرت بوردنسکی، اولین گل زن آن دوران پس از جنگ.
در بازی های المپیک تابستانی 1960، پوما به دونده آلمانی آرمین هری پول داد تا در فینال دوومیدانی 100 متر پوما را بپوشد. هری قبلا آدیداس پوشیده بود و از موسس آدیداس درخواست پول کرد، اما آدیداس این درخواست را رد کرد.
آدیداس سالها بزرگترین نام برای کفش های ورزشی بود، اما رقابت در دهه 1970 به ویژه با شرکت های جدید مانند نایک از عظمت او کاهید.
پس از یک دوره آشفتگی پس از مرگ هورست داسلر، پسر آدولف داسلر در سال 1987، این شرکت توسط برنارد تاپی، صنعتگر فرانسوی، به مبلغ 1.6 میلیارد ین (امروز 243.9 میلیون ین) خریداری شد که البته با وام خرید اما او نتوانست قسط ها را پرداخت کند، در نتیجه رابرت لوئیس دریفوس، دوست برنارد تاپی، در سال 1994 مدیرعامل جدید شرکت شد.
تحت رهبری او، آدیداس گروه سالومون را در سال 1997 خرید. اگرچه سالومون بیشتر به خاطر محصولات ورزشی زمستانی شهرت داشت، اما سالومون همچنین صاحب گلف ساز TaylorMade بود. آدیداس به نام آدیداس-سالومون AG تغییر نام داد و در سال 2001 و به دنبال مدل نایک وارد خرده فروشی شد. در سال 2004 این شرکت با طراح لباس استلا مک کارتنی همکاری موفقی داشت.
در سال 2005، آدیداس سالومون را فروخت، اما نام تجاری TaylorMade را حفظ کرد. در سال بعد نام شرکت به آدیداس AG تغییر نام داد. خریدهای بعدی آدیداس شامل ریباک (2006)، صاحب برند کفش Rockport و Five Ten (2011)، تولید کننده کفش های ورزشی در فضای باز بود. آدیداس در سال 2017 TaylorMade را فروخت.
دریفوس یک مدیر لایق و شایسته است. او آدیداس را زنده کرد. او با ادغام آدیداس یا چند شرکت دیگر و خرید شرکت هایی چون ریباک، توانست رقابت زیادی با نایک، رقیب دیرینه اش داشته باشد.
ارزش سهام Adidas-Salomon AG از سالهای دشوار در آغاز دهه 1990 به طور قابل توجهی افزایش یافته بود. در سال 1998، سهم این شرکت در DAX30 گنجانده شد، این شاخص شامل 30 شرکت آلمانی فهرست شده است. از آن زمان آدیداس آنجا ماند.
برخی از نوآوری ها در صنعت کالاهای ورزشی آنقدر منحصر به فرد و موفق هستند که بخشی از هویت برند می شوند. در کفش های آدیداس، این نوآوری کفی میانی انرژی زا به نام Boost است. این با همکاری شرکت شیمیایی آلمان BASF توسعه داده شد و برای اولین بار در سال 2013 در بازار عرضه شد.
در سال 2013 آدیداس با فارل ویلیامز، کانیه وست و لگو همکاری کرد و تعدادی از آنها را نام برد.
هربرت هاینر پس از 15 سال در رأس آدیداس بودن، در اکتبر 2016 مدیر عاملی را به کسپر Rorsted واگذار کرد. کسپر پس از خروج از شرکت پیشرو کالاهای مصرفی Henkel و ورود به آدیداس برای موفقیت بیشتر در گروه، به گروه آدیداس پیوست. این شرکت هفتادمین سالگرد تاسیس خود را با یک مهمانی بزرگ در محوطه دانشگاه خود در بایرن جشن گرفت. همچنین سالی است که همکاری او با بیانسه نولز و آیوی پارک آغاز شد.
همه گیری جهانی ویروس کرونا 2020-2021 دوران سختی برای شرکت های سراسر جهان بوده است. از این زمان دشوار، آدیداس برنامه ریزی های آینده اش را انجام داد: کسپر رورستد رهبری خود را در این شرکت برای پنج سال دیگر تمدید کرد، فروش نام تجاری Reebok اعلام شد و یک بازی استراتژیک پنج ساله جدید راه اندازی شد. این موضوع بر اعتبار، تجربه عالی مصرف کننده و تعهد به پایداری این برند تأکید می کند.
این شرکت از زمانی که توسط آدولف داسلر بیش از 70 سال پیش تاسیس شده است بسیار تغییر کرده است، اما اساساً ارزش های اصلی، همان ارزش های آدی است: خلاقیت، مستقلی و مسئولیت اقدامات خود را بر عهده بگیرید.
امروزه آديداس در بیشتر کشورهای دنيا دارای شعبه و نمايندگی است. کارمندان اين شرکت بيش تر از 13 هزار نفر هستند. آديداس در اکثر رقباتها و تورنومنتهای معتبر جهانی مانند المپيک به عنوان يکی از حاميان اصلی حضور دارد.
